Zenith

Czym jest Zenith:

Zenith jest punktem odniesienia dla obserwacji nieba, koncepcji stosowanej w naukach przyrodniczych, głównie w astronomii.

Zenit jest zdefiniowany jako punkt dokładnie nad określonym miejscem, to znaczy z punktu na poziomej powierzchni znajduje się wyobrażona linia prostopadła do płaszczyzny, punkt nad kulą jest zenitem.

Słowo „zenit” ma inne znaczenie, które wywodzi się z wyrażenia w języku arabskim, które oznacza „kierunek głowy” lub „sposób nad głową”.

Termin zenit może być również użyty do zdefiniowania najwyższego punktu na niebie, w którym niebiański obiekt przechodzi w jego widocznej trajektorii.

W astronomii zenit definiuje jedną z osi układu współrzędnych poziomych, w której wysokość obiektu mierzona jest w stopniach od horyzontu, zawsze odpowiadająca 90 °.

Solarny zenit

Istnieje również zenit słoneczny, który jest wtedy, gdy słońce znajduje się bezpośrednio nad drzewami, zwykle dzieje się to w południe słoneczne.

Zenit słońca na ziemi występuje tylko dwa razy w roku i tylko w szerokościach geograficznych między Zwrotnikiem Raka a Zwrotnikiem Koziorożca.

Zenith i Nadir

Nadir uważany jest za przeciwieństwo zenitu, czyli niebiańskiego punktu odniesienia, który przeciwstawia się zenitowi.

Ponieważ zenit jest traktowany jako najwyższy obszar nad głową obserwatora niebiańskiego nieba, nadir składa się z najniższego punktu, który znajduje się poniżej stóp tego samego obserwatora.

Termin ten pochodzi również z arabskiego nadeera lub nathir, co dosłownie oznacza „przeciwny”.

Zobacz także znaczenie Azimutha.