Zenith
Czym jest Zenith:
Zenith jest punktem odniesienia dla obserwacji nieba, koncepcji stosowanej w naukach przyrodniczych, głównie w astronomii.
Zenit jest zdefiniowany jako punkt dokładnie nad określonym miejscem, to znaczy z punktu na poziomej powierzchni znajduje się wyobrażona linia prostopadła do płaszczyzny, punkt nad kulą jest zenitem.
Słowo „zenit” ma inne znaczenie, które wywodzi się z wyrażenia w języku arabskim, które oznacza „kierunek głowy” lub „sposób nad głową”.
Termin zenit może być również użyty do zdefiniowania najwyższego punktu na niebie, w którym niebiański obiekt przechodzi w jego widocznej trajektorii.
W astronomii zenit definiuje jedną z osi układu współrzędnych poziomych, w której wysokość obiektu mierzona jest w stopniach od horyzontu, zawsze odpowiadająca 90 °.
Solarny zenit
Istnieje również zenit słoneczny, który jest wtedy, gdy słońce znajduje się bezpośrednio nad drzewami, zwykle dzieje się to w południe słoneczne.
Zenit słońca na ziemi występuje tylko dwa razy w roku i tylko w szerokościach geograficznych między Zwrotnikiem Raka a Zwrotnikiem Koziorożca.
Zenith i Nadir
Nadir uważany jest za przeciwieństwo zenitu, czyli niebiańskiego punktu odniesienia, który przeciwstawia się zenitowi.
Ponieważ zenit jest traktowany jako najwyższy obszar nad głową obserwatora niebiańskiego nieba, nadir składa się z najniższego punktu, który znajduje się poniżej stóp tego samego obserwatora.
Termin ten pochodzi również z arabskiego nadeera lub nathir, co dosłownie oznacza „przeciwny”.
Zobacz także znaczenie Azimutha.