Obiektywność

Czym jest obiektywność:

Obiektywność jest cechą przypisywaną czemuś lub komuś, kto jest bezpośredni w swoich działaniach, nie tracąc czasu na spekulacje lub podstęp.

Zwykle obiektywność jest związana z byciem praktycznym lub szybkim działaniem, będąc obiektywnym.

Przykład: „Marcos radził sobie obiektywnie z tematem z zeszłego tygodnia”.

Może również odnosić się do charakterystyki czegoś, co reprezentuje lub zamierza wiernie reprezentować przedmiot.

Przykład: „Ten obraz ma precyzyjną obiektywność twarzy Diany”.

Termin, który jest scharakteryzowany jako rzeczownik rodzaju żeńskiego, można również zastąpić synonimami, takimi jak bezstronność, praktyczność, bezpośredni, praktyczny, asertywny. Już mając kontrast pomysłów, możemy używać antonimów, takich jak subiektywność, nieobiektywność, proliferacja itp.

Zobacz także znaczenie celu.

Obiektywizm w filozofii

W zakresie filozofii obiektywność jest scharakteryzowana jako walidacja rzeczywistości zewnętrznej, która nie przypomina poznawczej wiedzy podmiotu, ale może być przez nią poznana i przekształcona.

Ta rzeczywistość jest wynikiem bezstronnej obserwacji i jest niezależna od indywidualnych preferencji, które ją tworzą.

Jeszcze dla filozofii obiektywność, według Kanta, przedstawia coś, co ma uniwersalną ważność, niezależnie od czynników osobistych, takich jak religia, kultura, czas czy miejsce. W tym kontekście jego odpowiednikiem jest relatywizm.

Obiektywność i subiektywność

Powszechne jest, że obiektywność jest zawsze związana z subiektywnością, ponieważ są to słowa anonimowe i mają przeciwstawne znaczenia.

Podczas gdy obiektywność charakteryzuje działania, które zawsze odnoszą się do idei bycia praktycznym, szybkim, posiadającym bezpośrednie i asertywne działania, w subiektywności działania różnią się w zależności od osądu i interpretacji każdej osoby.

Zobacz więcej na temat znaczenia podmiotowości.