Sztuka nowoczesna

Czym jest sztuka współczesna:

Sztuka współczesna jest desygnacją produkcji artystycznej, która powstała między końcem XIX i połowy XX wieku.

Po romantyzmie i realizmie sztuka współczesna zaczęła się rozwijać w awangardach ze sztuk wizualnych, z malarzami tak zwanego impresjonizmu, którzy poświęcili się przedstawianiu zewnętrznych scen codziennego życia, takich jak krajobrazy i ludzie.

Sztuka współczesna byłaby pierwszym okresem artystycznym, który obejmowałby nowe formy sztuki, takie jak fotografia i kino, które pojawiły się podczas rewolucji przemysłowej.

Nowoczesność była okresem zawrotnych i chaotycznych przemian, naznaczonych efemerycznością i poczuciem fragmentacji rzeczywistości.

Tak zwani artyści modernistyczni w pierwszej połowie XX wieku uważali, że „tradycyjne” formy sztuk plastycznych, designu, literatury, muzyki, kina i życia codziennego i organizacyjnego stały się całkowicie przestarzałe. Należy „stworzyć” nową kulturę w celu przekształcenia już ustalonych cech kulturowych i społecznych, zastępując je nowymi formami i wizjami.

Z nowej koncepcji nowoczesności kulturowej, po upadku myśli oświeceniowej, idea „twórczej destrukcji” staje się niezbędnym warunkiem nowoczesności, a artyści są głównymi bohaterami tamtych czasów. Artyści czuliby się odpowiedzialni („heroiczna funkcja”) reprezentowania i definiowania istoty ludzkości.

Zobacz także znaczenie Oświecenia.

Wojny, nowe technologie, industrializacja i inne „ewolucje strukturalne” sprawiły, że artyści poczuli potrzebę zbadania wszystkich pojawiających się wiadomości.

Warunek ten sprzyjał pojawieniu się kilku rewolucyjnych awangard, którzy w estetyce artystycznej widzieli możliwość zmiany świata.

Ruchy awangardowe miały na celu próbę rozwiązania lub znalezienia odpowiedzi na problemy, które pojawiły się w epoce nowożytnej, zarówno na polu społecznym, jak i politycznym. Wśród tych ruchów są surrealizm, ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, kubizm i inne awangardy, które skierowały sztukę współczesną na rewolucyjne przyczyny czasu, które paradoksalnie broniły rzeczywistości, która została ustanowiona, a jednocześnie zaprzeczyła całkowicie.

Dowiedz się więcej o awangardzie, ekspresjonizmie i charakterystyce ekspresjonizmu.

Współcześni artyści, z tych nowych form artystycznych, które się ugruntowały, rozwinęli swoje techniki tworzenia i reprodukcji, subiektywnie tworząc nowy sposób myślenia obecnego systemu.

Sposób myślenia i pozycja artysty przed procesami nowoczesności (zmiana, efemeryczność i fragmentacja) miały ogromne znaczenie dla kształtowania modernistycznej estetyki.

Sztuka współczesna w Brazylii

Sztuka nowoczesna została oficjalnie założona w Brazylii z Tygodniem Sztuki Nowoczesnej w 1922 r. I według niektórych badaczy przedłużono ją do lat 70. XX wieku.

Brazylijscy artyści pozostawali w stałym kontakcie z ruchami artystycznymi, które rozwijały się w Europie, kontynencie znanym jako „kolebka sztuki” na świecie. Opierając się na koncepcjach europejskiego modernizmu, przynieśli do Brazylii cechy i filozofie nowych awangard, które na początku nie były dobrze akceptowane przez tradycyjnych krytyków brazylijskich.

Do głównych modernistycznych artystów brazylijskich należą: Di Cavalcanti, Vicente do Rêgo, Anita Malfatti, Lasar Segall, Victor Brecheret, Tarsilla do Amaral i Ismael Nery.

Tydzień Sztuki Nowoczesnej

Tydzień sztuki współczesnej, znany również jako „Semana de 22”, był wydarzeniem, które miało miejsce w Teatrze Miejskim w São Paulo i zapoczątkowało modernizm w Brazylii.

Zobacz także znaczenie sztuki, modernizmu i sztuki abstrakcyjnej.