Neokolonializm

Czym jest neokolonializm:

Neokolonializm reprezentuje polityczną, ekonomiczną, kulturową i społeczną dominację europejskich potęg kapitalistycznych w niektórych regionach kontynentu afrykańskiego, a przede wszystkim w Azji .

Proces ten rozpoczął się na początku XIX wieku i trwał do XX wieku wraz z pierwszą wojną światową. Głównymi narodami kapitalistycznymi, które korzystały z neokolonializmu, były: Wielka Brytania, Belgia, Prusy, Francja i Włochy.

Wraz z rozwojem drugiej rewolucji przemysłowej narody europejskie odnotowały intensywny rozwój sektorów gospodarczych. W tym scenariuszu potęgi Europy zaczęły szukać sposobów na poszerzenie swoich rynków, niezależnie od tego, czy poszukują zróżnicowanych surowców, taniej siły roboczej i nowych miejsc na rynku produkowanych przez siebie produktów.

Z błędnym argumentem, że Europejczycy byliby „bardziej rozwinięci intelektualnie” niż ludy azjatyckie, a zwłaszcza Afrykanie, siły Europy ingerowały w te regiony dyskursem „doprowadzenia świata nauki i technologii”.

Zobacz także: Znaczenie liberalizmu.

Anglia jest jednym z najbardziej udanych przykładów neokolonializmu, zdolnym do założenia wielkiego imperium kolonialnego, głównie w Azji. Rzeczywiście, ta przewaga Anglików na terytoriach azjatyckich była przedmiotem wielu debat wśród innych mocarstw europejskich.

Jeśli chodzi o neokolonializm Afryki, „konferencja berlińska”, która odbyła się w 1884 r., Posłużyła do połączenia głównych narodów Europy i do określenia, w jaki sposób terytorium Afryki zostanie podzielone na kolonie.

Neokolonializm był jedną z głównych przyczyn rozwoju pierwszej i drugiej wojny światowej.

Obecnie termin neokolonializm nadal jest używany w odniesieniu do zależności gospodarczej, jaką niektóre narody Azji i Ameryki Łacińskiej mają na krajach bogatych.

Neokolonializm i imperializm

Imperializm polega na dominacji i wyzysku krajów rozwiniętych pod słabo rozwiniętym celem rozszerzenia dominacji terytorialnej dominanta.

Współczesny imperializm można uznać za synonim neokolonializmu, który przedstawia wiele cech przypominających imperializm.

Dowiedz się więcej o znaczeniu imperializmu.

Kolonializm i neokolonializm

Kolonializm rozwinął się między XVI a XVIII wiekiem, opierając się na kapitalizmie handlowym i handlowym. Neokolonializm, jak widzieliśmy, zaczyna się na początku XIX wieku i trwa do połowy XX wieku, w oparciu o konsekwencje drugiej rewolucji przemysłowej.

Głównym celem podczas kolonializmu było pozyskiwanie metali szlachetnych, gromadzenie kapitału i utrzymywanie bilansu handlowego korzystnego dla krajów europejskich. Neokolonializm, jak powiedziano, miał na celu zagwarantowanie surowców, rynków konsumenckich i taniej siły roboczej.

Głównym usprawiedliwieniem stosowanym przez kolonizatorów podczas kolonializmu było rozprzestrzenianie się wiary chrześcijańskiej w regionach zdominowanych, które składały się głównie z obu Ameryk. Z drugiej strony, uzasadnienie stosowane w neokolonializmie dotyczyło „europejskiej wyższości”, jak powiedziano, a Azja i Afryka są głównymi kontynentami skolonizowanymi.

Zobacz także znaczenie imperializmu i neokolonializmu.