Relatywizm kulturowy
Czym jest relatywizm kulturowy:
Relatywizm kulturowy jest perspektywą antropologii, która postrzega różne kultury w swobodnej formie etnocentryzmu, co oznacza, że nie ocenia się drugiego z własnej wizji i doświadczenia.
Perspektywa relatywizmu kulturowego jest konstrukcją antropologii idealizowanej przez imiona takie jak Franz Boas, a także w socjologii.
Jako pojęcie naukowe relatywizm kulturowy zakłada, że badacz ma neutralny pogląd na zbiór nawyków, przekonań i zachowań, które na pierwszy rzut oka wydają mu się dziwne, co powoduje szok kulturowy.
Relatywizacja polega na odrzuceniu osądu, a także na odejściu od własnej kultury w celu lepszego zrozumienia drugiego.
Przykład zastosowania relatywizmu kulturowego w badaniach antropologicznych można zaobserwować w badaniu tradycyjnych społeczeństw odizolowanych od wpływów zachodnich. Powiedzmy, że w plemieniu w Oceanii relacje pokrewieństwa są matriarchalne, a brat matki lub wujek odgrywa rolę, jaką ojciec odgrywa w społeczeństwach zachodnich.
W sposób etnocentryczny antropolog może interpretować te więzi jako zniekształcone i krytykować w swojej pracy możliwe społeczne i rodzinne konsekwencje tego działania.
Ale kiedy relatywizuje się podczas pracy w terenie, badacz zdaje sobie sprawę, że te relacje są tylko różne, ponieważ mają inne systemy i poprzednie procesy, które należy wziąć pod uwagę.
Aby przeprowadzić badania naukowe, niezbędne jest, aby badacz uwolnił się od uprzedzeń i osądów, a więc praktyka relatywizmu kulturowego w antropologii. Jednak relatywizacja może być również wykorzystywana przez społeczeństwo jako całość, na co dzień, aby lepiej zrozumieć pozycję i zachowanie innych oraz by ustanowić lepsze, bardziej wszechstronne stosunki społeczne.
Pojęcie relatywizmu kulturowego przechodzi również przez rozumienie idei inności, która jest przesłanką istnienia drugiej i różnicy w społeczeństwie.
Etnocentryzm i relatywizm kulturowy
Pojęcie relatywizmu kulturowego można uznać za dokładne przeciwieństwo etnocentryzmu.
Wizja etnocentryczna stawia własną kulturę jako punkt porównania z innymi. Z drugiej strony relatywizm użyje szoku kulturowego do problematyzacji kwestii dobra i zła, próbując zrozumieć różnorodność i sposób, w jaki przejawia się ona w różnych symbolicznych systemach i praktykach innych społeczeństw.
Zobacz także: Relatywizm
