Fordyzm

Czym jest fordyzm:

Fordyzm to termin odnoszący się do modelu masowej produkcji produktu, to znaczy do systemu linii produkcyjnych . Fordyzm został stworzony przez amerykańskiego Henry'ego Forda w 1914 roku, rewolucjonizując ówczesny rynek motoryzacyjny i przemysłowy.

Celem biznesmena Henry'ego Forda było stworzenie metody, która zmniejszyłaby koszty produkcji jego fabryki samochodów do maksimum, a tym samym obniżyła koszty sprzedaży pojazdów, docierając do większej liczby konsumentów.

Aż do systemu fordystycznego samochody wytwarzano ręcznie, co było drogim procesem, którego przygotowanie zajęło dużo czasu. Jednakże, mimo że były tańsze i łatwiejsze w produkcji, pojazdy fordyzmu nie miały takiej samej jakości, jak pojazdy wytwarzane na przykład z Rolls Royce'em .

Fordyzm był procesem, który stał się bardzo popularny w XX wieku, przyczyniając się do rozpowszechnienia konsumpcji samochodów wśród wszystkich klas ekonomicznych na całym świecie. Był to model, który wyłonił się z racjonalizacji kapitalizmu, tworząc tak zwane „masowe produkcje” i „masową konsumpcję”.

Fordyzm opierał się na zasadzie specjalizacji, że każdy pracownik firmy musiał montować produkt, z których każdy był odpowiedzialny wyłącznie za jeden etap produkcji. Firmy nie martwiły się również o zatrudnianie w pełni wykwalifikowanych specjalistów, ponieważ każdy pracownik musiał nauczyć się tylko wykonywać funkcje związane z małą częścią całego procesu wytwarzania produktu.

System fordystyczny był niezwykle korzystny dla przedsiębiorców, ale dla pracowników był negatywny. Powtarzająca się, wyczerpująca praca i niska kwalifikacja sprawiły, że otrzymywali niższe płace, uzasadniając się dążeniem do obniżenia ceny produkcji.

Okres następujący po drugim okresie powojennym uważany jest za okres rozkwitu Fordyzmu w historii kapitalizmu. Jednak ze względu na brak dostosowywania produktu i sztywność systemu, Fordyzm znalazł swój upadek na początku lat 70., stopniowo zastępowany przez „szczuplejszy” model.

Klasyczny film „Modern Times” (1936) autorstwa aktora i reżysera Charlesa Chaplina tworzy satyrę i krytykę fordystycznego systemu produkcji, a także pokazuje niektóre warunki, które kryzys gospodarczy w 1929 roku pozostawił w Stanach Zjednoczonych.

Charakterystyka fordyzmu

Do głównych cech fordyzmu należą:

Redukcja kosztów na linii produkcyjnej;
Poprawa linii montażowej produktu;
Niska kwalifikacja pracowników;
Podział funkcji pracy;
Powtarzalność pracy;
Praca w łańcuchu;
Ciągła praca
Specjalizacja techniczna każdego pracownika zgodnie z jego funkcją;
Produkcja produktów luzem, tj. W dużych ilościach;
Duże inwestycje w maszyny i urządzenia;
Wykorzystanie maszyn sztucznych w procesie produkcji;

Fordyzm i tayloryzm

Taylorizm był modelem organizacji produkcji przemysłowej, podobnie jak Fordyzm, który pomógł zrewolucjonizować pracę w fabryce na początku XX wieku.

Taylorizm, system stworzony przez inżyniera mechanika Fredericka Winslowa Taylora, ustalił, że każdy pracownik powinien być odpowiedzialny za określoną funkcję w procesie produkcji, a jego ogólna wiedza na temat innych etapów wytwarzania produktu nie jest konieczna, to znaczy nie wiedząc jak zostanie zakończone. Pracownicy byli nadzorowani przez menedżera, który zapewnił zakończenie każdej fazy procesu produkcyjnego.

Kolejną innowacyjną cechą tayloryzmu był system premii. Gdy pracownik wyprodukował więcej w mniejszym czasie pracy, został nagrodzony nagrodami, które zachęcały do ciągłego doskonalenia pracy.

Dowiedz się więcej o tayloryzmie.

Toyotyzm

Toyotyzm był modelem produkcji przemysłowej, który dominował nad fordyzmem i tayloryzmem z lat 70. i 80., kiedy pojawił się rosnący popyt na bardziej spersonalizowane produkty technologiczne o lepszej jakości i wydajności.

Główną cechą Toyoty Production System, stworzonej i opracowanej przez japońską firmę samochodową Toyota Motor, było wyeliminowanie odpadów, tworząc „szczuplejszą” produkcję, zamiast szalejącego masowania produktu wytwarzanego w Fordyzmie.

Innym ważnym i zróżnicowanym punktem Toyotism jest specjalizacja specjalistów firmy, ponieważ ze względu na zróżnicowaną segmentację rynku pracownicy nie mogli mieć unikalnych i ograniczonych funkcji, jak miało to miejsce w przypadku Fordyzmu. Toyotizm zainwestował w kwalifikację rynku, inwestując w edukację swoich ludzi.

Produkty w Toyota Production System zostały stworzone na czas, minimalizując niepotrzebne zapasy i unikając marnotrawstwa.

Od 2007 r. Toyota Motor jest uznawana za największego producenta samochodów na świecie ze względu na skuteczność toyotyzmu.

Dowiedz się więcej o znaczeniu Toyotizmu.