Maieutyka

Co to jest Maieutic:

Maiêutica lub Socratic Method to praktyka filozoficzna opracowana przez Sokratesa, w której poprzez pytania dotyczące konkretnego tematu rozmówca jest zmuszony odkryć prawdę o czymś .

Dla tego greckiego filozofa wszelka wiedza jest ukryta w ludzkim umyśle i może być stymulowana przez odpowiedzi na wnikliwe pytania.

W ten sposób maieutycyzm kojarzy się z techniką „rodzenia wiedzy”, ponieważ jest obecny u każdego człowieka i powinien być stopniowo powielany za pomocą pewnych bodźców orientacyjnych.

Jedno z najbardziej charakterystycznych określeń tego filozofa upraszcza ideę tego, czym będzie maieutyka Sokratesa: „Poznaj siebie”. Teraz, zgodnie z sokratejską dialektyką, prawda jest w człowieku i to od niego zależy refleksja i osiągnięcie tak zwanych „uniwersalnych prawd”.

Etymologicznie maieutyczny wywodzi się z greckiego terminu maieutike, co oznacza „art de partejar”. Sokrates używał tego wyrażenia w powiązaniu z pracą położnych - zawód matki, nawiasem mówiąc - ponieważ dla filozofa jego metoda zapewniała „intelektualne narodziny” jednostek.

Sokratejska Maieutyka

Maieutik, jak się mówi, jest metodą dialektyczną stworzoną przez Sokratesa w IV wieku pne i ma na celu wyjaśnienie prawdziwej wiedzy na dany temat, od refleksji nad odpowiedziami z pozornie prostych i naiwnych pytań.

Zobacz także: Dialektyka.

Pytania zaproponowane przez Sokratesa mają podwójny charakter: ironia i maieutyczność, z których każda stanowi część metody Sokratejskiej.

Ironia i Maieutyka

Można powiedzieć, że metoda Sokratejska jest podzielona na dwa etapy, z których pierwszy jest reprezentowany przez ironię - gdy stosuje się pytania, które mylą wiedzę dogmatyczną - i wreszcie maieutyczną - gdy uzyskane odpowiedzi generują nową i bardziej złożoną wiedzę:

I etap: mówca ma wątpliwości co do tematu, który, jak sądził, wiedział. Aby to zrobić, należy zadać kilka prostych pytań, które mogą budzić sprzeczności w pomysłach lub sposobie myślenia, ujawniając, że w rzeczywistości są one związane z uprzedzeniami lub wartościami społecznymi;

Krok 2: mówca zaczyna kwestionować niektóre z pomysłów, które miał, tworząc nowe pomysły na ten temat, stymulując indywidualną refleksję na ten temat.

Krótko mówiąc, maieutycy najpierw „niszczą” zdefiniowane wcześniej koncepcje rozmówcy, prowadząc go w procesie rekonstrukcji pomysłów, „rodząc” bardziej złożone pojęcia na temat, który, jak sądził, wiedział.