Empiryzm

Czym jest empiryzm:

Empiryzm jest ruchem filozoficznym, który wierzy w ludzkie doświadczenia jako jedynej odpowiedzialnej za tworzenie idei i koncepcji, które istnieją na świecie.

Empiryzm charakteryzuje się wiedzą naukową, gdy mądrość jest nabywana przez percepcję; przez pochodzenie idei, przez które postrzega się rzeczy, niezależnie od ich celów lub znaczeń.

Empiryzm składa się z teorii epistemologicznej, która wskazuje, że cała wiedza jest owocem doświadczenia, a zatem konsekwencją zmysłów. Doświadczenie określa wartość, pochodzenie i granice wiedzy.

Głównym teoretykiem empiryzmu był angielski filozof John Locke (1632-1704), który bronił idei, że ludzki umysł jest „pustym arkuszem” lub „tabula rasa”, gdzie zapisywane są zewnętrzne wrażenia. Dlatego nie uznaje istnienia naturalnych idei ani wiedzy uniwersalnej.

Będąc teorią przeciwną racjonalizmowi, empiryzm krytykuje metafizykę i pojęcia takie jak przyczyna i substancja. Oznacza to, że cały proces poznawania, poznawania i działania jest poznawany przez doświadczenie, metodą prób i błędów.

Etymologicznie, termin ten ma podwójne pochodzenie. Słowo to mogło powstać z łaciny, a także z greckiego wyrażenia, wywodzącego się z bardziej konkretnego zastosowania, używanego do wyznaczania lekarzy, którzy posiadają umiejętności i wiedzę na temat praktycznych doświadczeń, a nie z instrukcji teorii.

Oprócz Johna Locke'a było kilku innych wybitnych autorów w tworzeniu koncepcji empiryzmu, takich jak Francis Bacon, David Hume i John Stuart Mill.

Obecnie empiryzm logiczny jest znany jako neopozytywizm, stworzony przez krąg wiedeński. W empiryzmie istnieją trzy empiryczne linie: integralna, umiarkowana i naukowa.

W nauce empiryzm jest używany, gdy mówimy o tradycyjnej metodzie naukowej, która wywodzi się z empiryzmu filozoficznego, który dowodzi, że teorie naukowe muszą opierać się raczej na obserwacji świata niż na intuicji lub wierze, jaka była.

Empiryzm i racjonalizm

Empiryzm i racjonalizm to dwa przeciwstawne nurty filozoficzne.

Racjonalizm odnosi się do tematu wiedzy z nauk ścisłych, podczas gdy empiryzm nadaje większą wagę naukom eksperymentalnym.

Według Racjonalizmu, wiedzę osiąga się poprzez dobre wykorzystanie rozumu, a nie zmysłów, ponieważ informacje uzyskane przez zmysły mogą być błędne, ponieważ możliwe jest zwiedzenie tego, co jest słyszane lub widziane.

Dowiedz się więcej o znaczeniu racjonalizmu.

Empiryzm i inatyzm

Inatyzm jest łańcuchem myśli filozoficznej całkowicie przeciwnej do empiryzmu.

Inatyzm wierzy, że wiedza jest wrodzona człowiekowi, to znaczy jednostki już się rodzą z pewną wiedzą .

Jednak przez całe życie Inatistas wierzą, że jednostki powinny otrzymywać bodźce, aby cała istniejąca wiedza mogła się rozwijać.

Wiedza byłaby przekazywana z pokolenia na pokolenie dzięki dziedziczności.

Dowiedz się więcej o znaczeniu Inatyzmu.

Empiryzm i oświecenie

Oświecenie, znane również jako „Age of Lights”, było okresem transformacji w strukturze społecznej, zwłaszcza w Europie, gdzie tematy kręciły się wokół wolności, postępu i człowieka.

W przeciwieństwie do empiryzmu, Oświecenie przywiązuje wielką wagę do rozumu, zawsze starając się zmobilizować jego moc.

Dowiedz się więcej o znaczeniu Oświecenia.

Empiryzm i krytyka

Krytyka jest nurtem filozoficznym, który wskazuje na rozum jako niezbędny do osiągnięcia wiedzy i nie ma potrzeby używania zmysłów.

Immanuel Kant, twórca krytyki, użył tej filozofii, aby wprowadzić wspólny punkt między empiryzmem a racjonalizmem.

Kant stwierdza, że ​​wrażliwość i zrozumienie są dwiema ważnymi zdolnościami w zdobywaniu wiedzy, a informacje uchwycone przez zmysły będą modelowane przez rozum.