Język figuratywny

Co to jest język figuratywny:

Język figuratywny składa się z narzędzia lub modalności komunikacji, która używa figur językowych do wyrażenia nie dosłownego sensu danej wypowiedzi.

Język figuratywny jest używany do nadania mowie bardziej wyrazistości, poszerzenia znaczenia słowa. Ponadto służy również do tworzenia różnych znaczeń lub gdy rozmówca nie znajdzie odpowiedniego terminu na to, co chce się komunikować.

Interpretacja języka figuratywnego może zależeć od kontekstu każdego człowieka, ponieważ jest to rodzaj niekonwencjonalnego języka, który nie jest oparty na zwykłych normach komunikacji.

b) W drugim przykładzie słowo pojawia się w innym znaczeniu, podatnym na różne interpretacje, w zależności od kontekstu, w którym jest używane. W tym przypadku przeważa konotacyjny sens - lub konotacja znaku językowego.

Powiązany z semantyką język figuratywny składa się z figur języka, które służą jako elementy języka strukturyzującego. Jest przeciwieństwem dosłownego języka, który używa słów w ich prawdziwym znaczeniu.

Gdy używany jest język figuratywny, interpretacja zależy od słuchacza lub czytelnika. Istnieje kilka testów, w których ocenia się zdolność do interpretacji, a dana osoba musi zidentyfikować liczby językowe użyte w oświadczeniu.

Postaciami mowy mogą być: figury mowy, figury konstrukcyjne, figury myślowe i figury dźwiękowe .

Przykłady języka figuratywnego

„Utonął w swoich zmartwieniach. ” To zdanie musi być interpretowane w sensie przenośnym, ponieważ nie jest fizycznie możliwe, aby osoba utopiła się z troską. W tym przypadku fraza oznacza, że ​​obawy jednostki są ograniczone i rani.

„ Kiedy Francisco tam dotarł, stanął przed bramą ”. To zdanie można interpretować na dwa sposoby: w sensie dosłownym lub w sensie przenośnym. Dosłowny sens wskazuje, że Francisco dotarł do określonego miejsca i dosłownie zatrzasnął twarz w bramie. Znaczenie symboliczne nie oznacza fizycznego szoku, ale wskazuje, że kiedy przybył tam Franciszek, brama została zamknięta i nie mógł wejść.

Denotacja i konotacja

Denotacja i konotacja służą wyrażeniu zamierzonego znaczenia rozmówcy. Zatem denotacja odnosi się do sensu dosłownego, podczas gdy konotacja, szeroko stosowana w języku poetyckim, odnosi się do sensu figuratywnego i tworzenia nowych znaczeń.