Choroba Parkinsona
Co to jest choroba Parkinsona:
Choroba Parkinsona jest zwyrodnieniową chorobą neurologiczną, która wpływa na układ ruchowy, powodując drżenie, powolne ruchy, sztywność i nierównowagę mięśni, jak również zmiany w mowie.
Choroba nosi imię angielskiego lekarza Jamesa Parkinsona (1775–1824), który opisał ją po raz pierwszy i który w 1817 r. Nazwał ją „wzburzonym paraliżem”.
Choroba Parkinsona występuje z powodu degeneracji komórek nerwowych w małej części mózgu zwanej czarną substancją .
Komórki te wytwarzają dopaminę, substancję (neuroprzekaźnik), która przenosi prądy nerwowe do ciała. Brak lub zmniejszenie dopaminy wpływa na inne obszary mózgu, powodując objawy choroby.
Choroba Parkinsona zwykle rozwija się powoli i może upłynąć kilka miesięcy lub lat, zanim osoba zauważy jakąś nieprawidłowość.
W większości przypadków wczesne objawy choroby Parkinsona pojawiają się dopiero po śmierci około 70% komórek wytwarzających dopaminę.
Leczenie choroby Parkinsona ma na celu jedynie złagodzenie objawów i poprawę jakości życia jednostki, ponieważ komórki mózgowe nie odnawiają się i dlatego nic nie można zrobić przed śmiercią komórek produkujących dopaminę.
Leki, operacje, fizjoterapia, terapia zajęciowa i terapia mowy to tylko niektóre z dostępnych form leczenia.
Chociaż nie jest uleczalna, choroba Parkinsona nie jest śmiertelna, nie wpływa na pamięć ani intelekt i nie ma dowodów na to, że jest dziedziczna.