Klasycyzm

Czym jest klasycyzm:

Klasycyzm był ruchem artystycznej odnowy literackiej, który pojawił się we Włoszech w XVI wieku podczas ruchu renesansowego, który miał znaczenie odrodzenia dzieł starożytności klasycznej Grecji i Rzymu.

Renesansowi artyści i intelektualiści uważali grecko-rzymską antykę klasyczną za przykład do naśladowania, ale nie tylko naśladowali ją, ale starali się tworzyć oryginalne dzieła, które reprezentowały aspiracje ich czasów.

Renesans rozpoczął się we Włoszech i rozprzestrzenił się na inne kraje europejskie. Obfite materialne pozostałości starożytnej cywilizacji, która istniała w całych Włoszech, były źródłem inspiracji i zachęty dla artystów tego ruchu. Renesans jest uważany za punkt wyjścia epoki nowożytnej.

Charakterystyka klasycyzmu

Prace powstałe w okresie klasycyzmu sprzyjały pojawieniu się nowego sposobu rozumienia świata. Na podstawie dziedzictwa kulturowego starożytności klasycznej przedstawili następujące cechy:

  1. Uniwersalizm szukał równowagi między uczuciami a rozumem pozwalającym osiągnąć uniwersalną reprezentację rzeczywistości, gardząc tym, co było czysto okazjonalne i szczególne.
  2. Racjonalizm starał się powtórzyć ideę, że sztuka opiera się na rozumie, który kontroluje ekspresję emocji.
  3. Obok przedstawionych opowieści biblijnych pojawiły się historie z mitologii greckiej i rzymskiej, które zaczęto wykorzystywać jako motywy estetyczne, takie jak obrazy, rzeźby, dekoracje sufitów i ścian itp.
  4. Łacińskie słowa zostały włączone do języka literackiego, który stał się bogatszy i subtelniejszy. Sonet, stworzony w XIII wieku, stał się najczęściej używaną formą poetycką. Niektóre średniowieczne kompozycje literackie, takie jak jaźń, są porzucane, preferując komedię i tragedię według greckich modeli.

Humanizm

Humanistyczny ideał był jedną z podstawowych idei renesansu i miał za punkt wyjścia pogląd, że człowiek jest najważniejszym stworzeniem we wszechświecie. Ich możliwości były nieograniczone, ale powinni stale ulepszać swoje ciała i umysły. Słowo humanista oznaczało także uczonych kultury starożytnej, którzy poświęcili się szczególnie studiom i tłumaczeniu tekstów greckich i łacińskich.