Sztuczne zapłodnienie

Co to jest sztuczne zapłodnienie:

Sztuczne zapłodnienie to zapłodnienie zalążka (żeńskiej gamety) bez kopulacji z samcem, co następuje poprzez gromadzenie, manipulowanie, wprowadzanie i umieszczanie nasienia w drogach płciowych samicy, przy użyciu odpowiedniej techniki i instrumentów, celem zapłodnienia.

Istnieje kilka rodzajów sztucznego zapłodnienia:

• Sztuczna inseminacja wewnątrzszyjkowa: plemniki są deponowane bezpośrednio do szyjki macicy, odtwarzając fizjologiczne warunki stosunku płciowego;
• Sztuczna inseminacja domaciczna : wstrzyknięcie spermy bezpośrednio do macicy po wywołaniu owulacji u kobiety, co znacznie zwiększa szanse na zapłodnienie komórki jajowej w niej zawartej;
• Sztuczna inseminacja wewnątrz tubulowa : wprowadzenie nasienia do jajowodu;
• Sztuczna inseminacja dootrzewnowa : polega na wstrzyknięciu nasienia do jamy brzusznej kobiety, która nie jest zbyt często stosowana, ponieważ wymaga bardzo dużej liczby plemników do osiągnięcia zapłodnienia;
• Sztuczna inseminacja wewnątrzotrzewnowa : wstrzyknięcie plemnika bezpośrednio do pęcherzyka owulacyjnego.

Różnica między różnymi rodzajami inseminacji jest miejscem, w którym plemniki są osadzane namulher, a sztuczna inseminacja wewnątrzmaciczna jest najczęściej stosowana u ludzi.

Sztuczne zapłodnienie jest również znane jako technika wspomaganego rozmnażania, chociaż ten ostatni termin jest mało stosowany w przypadku bydła.

Uważa się, że sztuczne zapłodnienie rozpoczęło się w 1332 r. Na koniach od Arabów. W 1779 r. Dokonano pierwszego sztucznego zapłodnienia, kiedy włoski mnich Lázaro Spallanzani zademonstrował, że można zapłodnić samicę bez bezpośredniego kontaktu z samcem, zbierając nasienie psa i stosując je u psa w upale, co wychował i wyhodował 3 młode.