Lucyfer
Czym jest Lucyfer:
Lucyfer jest nosicielem światła, gwiazdą poranną.
W tradycji chrześcijańskiej jest to jedno z imion diabła.
Słowo Lucyfer pochodzi od łacińskiego luksa, co oznacza światło i fretę, która ma nosić, nosić. Jest więc nosicielem światła, a nawet gwiazdą poranną lub synem świtu, jak to można znaleźć w starożytnych zapisach.
Te wyrażenia reprezentowały również planetę Wenus, jedno z najjaśniejszych ciał niebieskich, które trzyma światło księżyca aż do pierwszych promieni poranka.
W języku hebrajskim nazwa lucyfer jest tłumaczona na helel .
Istnieje teologiczne zrozumienie, że termin lucyfer jako nazwa właściwa jest błędnym określeniem jednego z tłumaczeń Biblii na przestrzeni tysiącleci. Jedynym wersetem, który mówi w „lucyfer”, jest Izajasz 14: 4, który rzeczywiście odpowiadałby królowi Nabuchodonozorowi z Babilonu, zwanemu „gwiazdą poranka”.
Upadły anioł
Tradycja chrześcijańska zna imię Lucyfer jako upadły anioł, znany również jako Szatan. Ta koncepcja została stworzona przez św. Hieronima w tłumaczeniu Wulgaty, łacińskiej Biblii, w IV wieku naszej ery
Lucyfer był aniołem Zakonu Cherubinów, opisanym w Biblii jako uderzające piękno i bliski związek z Bogiem i sobą stworzonym przez Boga. Jednak Lucyfer chciał być jak Bóg i został wyrzucony z raju.
Anioł światła uważał się za lepszego od człowieka i reszty stworzenia, ponieważ został stworzony wcześniej i przedstawił cechy, które uważał za najważniejsze. Jego duma i bezczelność sprawiły, że opuścił Niebo.
W Księdze Objawienia Biblia mówi o bitwie pomiędzy Archaniołem Michałem a Lucyferem. Zostanie pokonany i jako kara Bóg ześle go do piekła, gdzie Lucyfer (znany również jako Szatan) będzie na zawsze uwięziony.
Termin Lucyfer jest następnie przypisywany tylko wtedy, gdy wspomina się o upadku anioła, który jest jego wydaleniem z Nieba.